Hoor je dat stemmetje? Dat irritante, zeurende stemmetje dat je o.a. vertelt dat het allemaal wel meevalt en dat je gewoon dankbaar moet zijn voor wat je hebt. Of dat het toch geen verschil maakt en dus zonde is van je tijd en energie – tijd die je al niet hebt, laat staan de energie..

Dit stemmetje noemen we zelfsabotage. Het houdt je klein en gevangen in wat je al kent, puur uit angst voor het onbekende. Het laat je twijfelen omdat ja, het is spannend en ja, er is angst. Maar dat betekent juist dat je op het punt staat om te groeien.

Vraag jezelf eens af: is het nu goed genoeg voor mij en wat kost het me als ik niets verander? Welk verlangen maakt dat je hier bent? Je weet het antwoord al. Geen excuses meer, geen smoesjes, geen “ja, maar…”. Dit is jouw moment.